زنگان-کانون وبلاگ نویسان جوان زنجان

وبلاگ آپاندیس قلم نوشت

در ابتدا باید عرض کنم که:
باید مسئولان فرهنگی جامعه تلاش کرده و در زمینۀ مشکلات ازدواج جوانان، علت یابی کرده و مشکل را رفع کنند.
اما توصیه ای را آیت الله امینی پیرامون ازدواج جوانان بیان می کنند که خواندنی است:

گاهی پدران و مادران و دیگر مسئولان در امر ازدواج جوانان کوتاهی می‌کنند و آن را با بهانه‌های بی‌جا به تأخیر می‌اندازند، در این گونه مواقع، خودِ جوانان باید پیش‌قدم شوند و به پدر و مادرشان تذکر دهند و آنان را به این کار خداپسندانه تشویق کنند.
جوان باید به سعادت دنیوی و اخروی خود بیندیشد و بداند که ازدواج او را به سوی پاکیزگی و موفقیت پیش می‌برد.
پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله فرمود:

هر کس دوست دارد پاک و پاکیزه خدا را دیدار کند، با همراه داشتنِ همسری به دیدارش رود.

همان بزرگوار صلی الله علیه و آله در حدیث دیگری فرمود:

هر جوانی که در دوره جوانی خود ازدواج کند، شیطانش فریاد برآورد که: وای بر او، دین خود را از گزند من حفظ کرد.

برای جوان چه چیزی بهتر از آن که پاک و پاکیزه، خدا را دیدار کند، شیطان را از خود، دور نماید و دو رکعت نماز او برتر از هفتاد رکعت نمازِ فرد مجرد باشد. امام صادق علیه السلام فرمود:

دو رکعت نمازی که ازدواج کرده می‌خواند، برتر از هفتاد رکعت نمازی است که فرد عزب بخواند.

در این احادیث و ده‌ها حدیث دیگر به جوانان توصیه می‌شود که اگر به سلامت جسم و جان و دین و اخلاق خود می‌اندیشند باید در سنین مناسب که احساس نیاز به ازدواج کردند، خود وارد عمل شوند و مقدمات ازدواج را فراهم سازند.

اگر دیدند پدر و مادرشان به این موضوع، توجهی ندارند خجالت را کنار بگذارند و در فرصت مناسب، به طور کنایه یا صریح به آن‌ها بگویند.
اگر وعده اقدام و عمل دادند چه بهتر، ولی اگر نتیجه نگرفتند خواسته خود را تکرار کنند و با اصرار توأم با احترام، نظر آن‌ها را جلب نمایند.

ممکن است عذر بیاورند که تو هنوز شغل و درآمدی نداری، خانه نداری، یا می‌خواهی درس بخوانی، یا این‌که برای مراسم ازدواج و تهیه مقدمات آن، پول نداریم، صبر کن تا امکانات فراهم شود، چون آبرو داریم و باید شئون ما حفظ شود و امثال این بهانه‌ها.

ولی ما همیشه گفته‌ایم که برای حل این مشکل و رفع این بهانه‌ها می‌توان بین ازدواج شرعی و قانونی و عروسی و تشکیل زندگی مستقل خانوادگی فاصله انداخت.
در این فاصله که می‌تواند یک یا دو سال یا بیشتر و کمتر باشد زن و شوهر می‌توانند با هم ارتباط مشروع داشته باشند و این وضع ادامه داشته باشد تا زمانی که اسباب و مقدمات عروسی و تشکیل زندگی مستقل برای‌شان فراهم شود.

پیشنهاد فوق، کاملًا ممکن است و در صورتی که پدران و مادران و جوانان خواستار آن باشند، به صورت یک فرهنگ اجتماعی درمی‌آید.

معمولًا خانواده عروس و داماد به سبب چشم و هم‌چشمی با چنین ازدواجی موافق نیستند، ولی جوانان می‌توانند آن را به والدین خود پیشنهاد کنند و در این مورد، اصرار نمایند.

[ر.ک: امینى، ابراهیم، ازدواج، موانع و راه حلها]