زنگان-کانون وبلاگ نویسان جوان زنجان

"کانون وبلاگ نویسان جوان زنجان" وبلاگ "آپاندیس قلم"را به عنوان وبلاگ برتر ماه قراداده است...که در اینجا مصاحبه ای با نویسنده وبلاگ نویس"آپاندیس قلم"انجام دادیم که تقدیم می کنیم...

** سلام عرض می کنیم خدمت شما وبلاگ نویس محترم استان زنجان، 

 خوشحالیم که در خدمت شما هستیم و تشکر می کنیم از اینکه پیشنهاد مصاحیه با سایت “کانون وبلاگ نویسان جوان زنجان” را پذیرفتید.   برای آغاز صحبت، لطفا در ابتدا خودتان را معرفی کنید وبفرمایید چند سال دارید و در چه مقطعی تحصیل می کنید؟

بنده هم عرض سلام و احترام دارم به شما عزیزان که با نیّتی خیر، توانستید جوانان زنجانی را در این کانون جمع کنید.

بنده مصطفی سلیمانی، متولد 1363، زنجانیُ الأصل، زاده و ساکن قم هستم.

در حال حاضر مشغولِ تدریس در دانشگاه حکمت(قم) و دانشگاه شهید مطهری در وزارت دفاع(تهران)هستم.

** چند سال است که در حوزه علمیه تحصیل می کنید؟

از سال 78 وارد حوزۀ علمیۀ قم شده ام، یعنی 14 سال است که طلبگی هویّتِ من است و در حالِ حاضر مشغولِ تحصیل و تحقیق در دروسِ خارج اصول و فقه می باشم.

ضمناً در مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی هم مشغول به خدمت در امر پاسخگویی می باشم.

** سخت های دنیای  طلبگی چیست؟

دنیایِ طلبگی و سختی هایش برای خود عالَمی دارد که برای عموم مشخص و واضح است و احساس می کنم تبیینِ دوبارۀ آن، مسأله را کلیشه کند. اگر اجازه دهید می خواهم از زوایۀ دیگر به سخت هایِ دنیایِ طلبگی نگاه کنم.

از کجایش برایتان بگویم؟
از کم کاری هایِ خودمان در مسایل معرفتی؟!

از حل نشدنِ مشکلاتِ مردم؟!

از مشاوره هایِ جانسوز برخی از عزیزان؟!

از انتظاراتِ مظلومان که پناهی جز آه به سمتِ خدا ندارند؟!

از بد برخورد کردن و بد عمل کردنمان با جوانان و ایجادِ فضای دین گریزی و بعضاً دین ستیزی؟!

از تحمّل نکردنِ قول مخالف و دگراندیشان؟!

از تکبّر و غرورهای کاذبی که حالت اشمئزازِ دیگران را به دنبال دارد؟!

و ... .

** از چه زمانی لباس روحانیت  می پوشید و حستون نسبت به لباس چیه؟

بنده هنوز به صورتِ کامل و همیشگی، توفیقِ پوشیدنِ لباس طلبگی را نداشته و صرفاً ایام تدریس و تبلیغ، به قولِ طلبه ها ملَبَّس می شوم.

اما زمانی که این لباس را بر تن می کنم، حسِّ نوکریِ مردم در من تقویت می شود. در واقع این لباس، لباسِ خدمت است نه فخرفروشی و خدایی نکرده مسایلی که امروزه بعضاً مشاهده می شود! این لباس باید گره گشایِ مشکلاتِ مردم باشد.

شخصی که لباس آقا رسول الله(ص) را بر تن می کند، در واقع رویِ پیشانیِ خود نوشته است: «من رهرویِ پیامبر خدا و اهلبیت عصمت و طهارت هستم!»

استاد گرانقدری دارم به نام حاچ سید محمود ابطحی که زندگیِ طلبگی و شخصیِ خود را تا حدودِ زیادی مدیون نفسِ گرم ایشان می دانم. ایشان بارها از آیت الله امجد نقل می فرمودند که:
«وقتی لباسِ طلبگی را بپوشید که عرضۀ فحش خوری داشته باشید! و بتوانید تحملِ قولِ مخالف را کنید!»

** چرا اسم "آپاندیس قلم" را برای وبلاگ خود انتخاب کرده اید؟

این سوال را تعداد زیادی از بینندگان مجازی و حقیقی از من پرسیده اند. اگر سری به حاشیۀ وبلاگ «آپاندیسِ قلم» بزنید، علّتِ نامگذاری را خواهید دید.

البته واقعیتِ مسأله بر می گردد به اینکه، دوست داشتم اسمی به وبلاگ بگذارم که بارِ معنایی با نوشتن و نگاه های نقدگونه داشته باشد. زیرا قصد داشتم حسِّ جدید و نگاه نو و صحیح به مسایل دینی و تربیتی داشته باشم.

البته با واژۀ «آپاندیس» در مقطع راهنمایی آشنا شدم، چون آپاندیس بنده عود کرد و مجبور به جراحی شدم. به همین علت با این واژه، احساس راحتی کردم.

از طرفی، دنبالِ اسمی بودم که در اذهان بماند و در اینترنت معمول و رایج نباشد، زیرا در سفرهای تبلیغی و محیط های مختلف برای ارتباطِ بیشتر با مطالب، مجبور به معرفی وبلاگ می شدم.

خلاصه:

«برای من...
تنها همین آپاندیس قلمم کافیست
که حتی با جرقه ای کوچک می ترکد
تا تراوشات ذهنم خالی و سبک شود.»

** از چه زمانی  وبلاگ نویسی را شروع کردید و چگونه با اینترنت و فضای مجازی آشنا شدید؟

تقریباً 6 سالی می شود که با فضایِ وبلاگ آشنا شدم. قبل ترها از کافی نت ها و اینترنتِ مربوط به حوزۀ علمیه استفاده می کردم که با فضایِ وبلاگ آشنا شدم و اوایل از مطالب دیگران و سایت های مختلف برای خود آرشیوی درست می کردم تا بعدها بتوانم به آنها مراجعه کنم و دیگران را ارجاع دهم.

** معمولا چه مقدار برای بروز رسانی وبلاگتون وقت میذارید؟

از آنجایی که بنده در فضایِ مجازیِ فیس بوک هم فعالیت دارم، پست هایِ مختلفی که در آنجا می نویسم را در وبلاگ هم قرار می دهم.

ضمناً مشغولیتِ بنده در مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی و نشریۀ «حریم امام» که مربوط به آستانِ حرم امام خمینی(س) می باشد، زمینۀ مطالب و نوشته های آماده را برایم فراهم می کند، لذا وقت آنچنانی را از من نمی گیرد، اما عمده وقتم به امر پاسخگویی به سوالاتِ عزیزانِ بیننده در وبلاگ می گذرد.

** دغدغه های شما در وبلاگ نویسی چیست؟

دغدغۀ اصلی ام تبادلِ افکار و استفاده از نظراتِ دیگر دوستان می باشد. اما در کنارِ استفادۀ خودم، برخی بینندگان هم در جستجوهای خود به این کلبۀ صمیمی برخورد می کنند، امیدوارم که بتوانم سنگِ صبوری برای آنها باشم.

از طرفی ما طلبه ها، به خاطرِ حضور در فضاهایِ مختلف اعم از تبلیغی، فامیلی و اجتماعی، به اشخاصی برخورد می کنیم که دوست دارند با افکارِ ما در حیطه هایِ مختلف هم آشنا شوند، لذا این فضا می تواند بستر مناسبی برایِ تبادلِ افکارِ بیشتر گردد.

** بهترین مطلبی که نوشتید چه بود؟

تا به حال کسی این سوال را از من نپرسیده بود! خوب بهترین مطلب را باید بینندگان تشخیص دهند و از زوایۀ نگاهِ آنان ببینیم.

اما به هر حال چند نوشته ام را دوست دارم:

1- نامه ای که به رییس تشخیصِ مصلحت نظام نوشتم و ایشان جوابِ نامه را دادند.

2- اولین مقاله ام که خیلی براش وقت گذاشتم، با عنوانِ «نقشِ اجتماع در جلوگیری از بزهکاری»

3- سه کتابی که نوشته ام با عناوین: «کرامتِ انسان»، «هنرِ هم آغوشی»، «بوسه بر آسمان».

4- طنزنامه ای را که در محضرِ استاد سید حسن خمینی قرائت کردم و مایۀ خوشحالیِ ایشان شد.

5- مطالبی را که از سخنانِ آیت الله امجد نوشتم و به ایشان نشان دادم که موجبِ شادمانی و سرور ایشان شد.

** از فعالیتهای فرهنگی و سیاسی خود در عرصه فرهنگی توضیح دهید؟

حوزۀ فعالیت و علاقۀ بنده، مسایل تربیتی و اجتماعی است.

و در مسایل تربیتی، پیرامونِ کودک و نوجوان، دغدغه های بیشتری دارم. برای همین مسأله با تعدادی از دوستانِ خوبم، گروهی به نامِ «رسولِ مهر» را تأسیس کردیم که علاوه بر چاپ و تولیدِ کمک ابزار آموزشی برای مربیانِ سراسرِ کشور، در امرِ اجرای برنامه در مراکزِ مختلف هم تجربیاتِ خوبی را کسب کنیم.

ضمناً معمولاً هر هفته در حالِ نوشتن مقاله ای برای یک نشریۀ هفتگی هستم.

** اوقات فراغت خود را چگونه می گذرانید و چه کتابی مطالعه می کنید؟

به مسافرت و گردش خصوصاً همراه خانواده و اقوام علاقۀ زیادی دارم و ترجیح می دهم تا آنجایی که توانایی دارم، در معیّتِ آنها باشم.

رفتن به سینما و دیدن فیلم از پردۀ سینما را هم دوست دارم.

اساتید و دوستانِ خوبی دارم که از مصاحبت با آنها هیچ وقت سیراب نمی شوم.

بیشترِ کتاب هایی که مطالعه می کنم پیرامون مشاوره، تربیت، خانواده، مسایل اجتماعی، مسایل دینی و معرفتی، و گاهاً رمان می باشد.

** مهمترین کار برای شما در زندگی چیست؟

مهم ترین کار، اگر شعار نباشد:
زندگیِ انسانی! و اینکه پا رویِ فهمِ خود نگذارم!

** به چه تفریحات و ورزش هایی علاقه دارید؟

تفریح اصلیِ من دید و بازدید از دوستانِ خوب و با دغدغه است که با آنها راهیِ دشت و بیابان شویم.

به فوتبال دستی، بدمینتون، شنا علاقۀ شدیدی دارم. به قولِ طلبه ها جهت درج در پرونده بگویم که بنده غریق نجات هم هستم.
** با شنیدن کلمات زیر اولین چیزی که به ذهنتون میرسه رو بیان کنید :

حضرت مهدی (عج) : همیشه غریب

رهبر: فصل الخطاب

حوزه علمیه: جمعِ نوکرانِ مردم

دبیرستان: درک نکردم

حرف تو: سایتی متفاوت

آپاندیس قلم: فکر نو، حس جدید، رفتاری دیگر

** بالاترین افتخار شما در زندگی؟ نوکریِ پدر و مادرم و دوست داشتن مردم

** آخرین حرف شما:

خدایا چنان کن سرانجام کار*** تو خوشنود باشی و ما رستگار

** آخرین دعا: خدایا عاقبت ما را ختم بخیر کن!

** ممنون از اینکه وقتتون رو در اختیار ما قرار دادید.

خواهش می کنم. از شما هم ممنونم که موجبِ تقویتِ روحیۀ وبلاگرهای جوان می شوید.