امام مهربانی ها
وبلاگ حسین ولیخانی نوشت
ای جاری از سرچشمه ات هرچه زلالی
خفته به خاکت برکه های بی زوالی
عطر علی، بوی محمّد، عارفان را
در مشهدت انداخت از حالی به حالی
دیوانه گیهای دلم را چاره ای نیست
وقتی که پرسه میزند در آن حوالی
چون پنجره فولادْ سختم، لیک پیشت
مانند طبعم میشود قلبم سفالی
دفترچه های خاطراتم را مروری،
میکردم و دیدم که از تو نیست خالی
در سیره ات مانند اجدادت کریمی
در مهربانیها امام بی مثالی
جز تو به روز محشر ای نور ذخیره
کی میکشد بر روی جُرمم خطّ تیره؟
- ۹۴/۱۲/۱۰