زنگان-کانون وبلاگ نویسان جوان زنجان

وبلاگ هیئت اباصالح نوشت

علاء از محمّد بن مسلم روایت کرده است که گفت: از امام ابو جعفر علیه السّلام شنیدم که مى‏ فرمود:
پیر بزرگسال، و بیمار مبتلا به تشنگى پایان ناپذیر، باکى بر ایشان نیست که در ماه رمضان افطار کنند، و هر یک از آن دو در هر روز مدّى از طعام صدقه بدهند، و قضائى به ایشان تعلّق نمى‏ گیرد، و اگر قدرت پرداختن آن را نداشته باشند چیزى بر ذمّه ایشان نیست.

 و عمّار بن موسى روایت کرده است که امام صادق علیه السّلام در باره مردى که به علت اصابت تشنگى بر جان خود بترسد، فرمود: مى‏ تواند به اندازه حفظ رمق خود، و نه به اندازه سیراب شدن بنوشد.
و در روایت ابن بکیر آمده است که از امام صادق علیه السّلام در باره قول خداى عزّ و جلّ: «و على الّذین یطیقونه فدیة طعام مسکین» سؤال کردند، امام فرمود: معنى آیه این است که: کسانى که طاقت روزه گرفتن داشته ‏اند، و آنگاه پیرى یا بیمارى عطش یا مانند آن به ایشان اصابت کرده است، در برابر هر روز مدّى از طعام به ایشان تعلّق مى‏ گیرد.

و علاء از محمّد بن مسلم، روایت کرده است که گفت: از امام ابو جعفر علیه السّلام شنیدم که مى ‏فرمود: زن باردار در شرف وضع حمل، و زن شیر دهنده کم شیر، باکى بر ایشان نیست که در ماه رمضان روزه خود را بگشایند، زیرا که آن دو طاقت روزه را ندارند، و بر ذمّه ایشان است که هر یک از آن دو براى هر روزى‏ که در آن افطار مى‏ کند، مدّى از طعام صدقه بدهد، و نیز مى‏ باید قضاى هر کدام از آن ایّام را بجا آورند.

و عبد الملک  بن عتبیه هاشمى از امام ابو الحسن علیه السّلام در باره پیرمردى فرتوت، و پیرزنى بزرگسال که از گرفتن روزه در ماه رمضان ناتوان باشد، سؤال کرد امام علیه السّلام فرمود: براى هر روزى مدّى از گندم را صدقه مى‏ دهد.

منبع:من لا یحضره الفقیه / ترجمه غفارى، على اکبر ومحمد جواد و بلاغى، صدر، ج‏۲، ص‏۴۷۰.