کانون وبلاگ نویسان جوان زنجان | شنبه, ۱۴ تیر ۱۳۹۳، ۰۹:۴۳ ق.ظ
شبی که گذشت ساعت ده شب برای یه برنامه کاری با دوستان به مزار شهدا رفتیم تا بقول خودمون جلسه ی فرهنگی داشته باشیم.
وقتی وارد گلزار شهدا شدم با صحنه ی مواجه شدم که شرمنده شدم.که چقدر از قافله اخلاص به دورم!!!

شش، هفت تا جوون بین سنین 18 تا 22 سال که اگر توی روز روشن در شهر اونا رو ببینم نه تنها اونا رو به حساب نمیاریم !!! حتی بعنوان فعال فرهنگی(بقول خودم) اونا را چپ چپ هم نگاه میکنیم که چی!!!!! از شهدا و مذهب به دورند!!!!! و هرچه هست من و امثال من هستیم که برای شهدا داریم کار میکنیم.
ولی امشب این معادله فکریم بهم خورد...
جوونای که در گلزار شهدا بودن (با توجه به دوری از شهر) کل مزار شهدا رو شسته بودن و تک تک مزار شریف شهدا رو غبار روبی میکردن... در اوج اخلاص و گمنامی.
وقتی ازشون راجع به اینکار سئوال کردم..خیلی مخلصانه گفتند: الان چندین مدته که شب های چهارشنبه اینکار رو میکنیم و مزار شهدا رو برای غروب پنج شنبه که خانواده های معزز شهدا و علاقمندان می آین آماده میکنیم.
چقدر شرمنده اخلاص و گمنامی این جوونای شهرم شدم.
منی که مدعی خادم الشهدا هستم ...فقط اسم خادم بودن رو یدک میکشم.
چقدر احساس کوچکی و شرمندگی کردم پیش جوانان کم سن و سال و گمنام که روح بلند داشتند...
آنانکه گمنامند زهرایی تبارند...
-
۰
۰
- ۹۳/۰۴/۱۴
- کانون وبلاگ نویسان جوان زنجان