زنگان-کانون وبلاگ نویسان جوان زنجان

وبلاگ پایگاه قرآنی عترت نوشت

در منزل یکی از آشنایان در تهران تاقچه ای بود که شبیه به تاقچه های قدیمی بزک شده بود.من هم در دوره ی حفظ بودم و سعی داشتم جزء سی را هر طور شده یک ماهه در میان آن گرما تمام کنم.به خونه ی همه ی فامیلا سر میزدم و صله ی رحم میکردم.تا آن که برگشتم به خونه ی همون آشنامون و اونجا موندم.

تقریبا سه هفته اونجا بودم.یه قرآن جیبی داشتم که باهاش هر جا که میخواستم قرآن مرور میکردم تا حفظیاتم از یادم نره.تا این که یه روز این قرآن جیبی رو که به جونم بند بود گم کردم.همه جا رو تو خونه ی آشناها زیر و رو کردم ولی انگار آب شده بود رفته بود تو زمین.تا این که از پیداکردنش منصرف شدم.این آشنامون یه خانم خیلی خوش اخلاق داشت.ازش یه قرآن خواستم.گفت برو روی اون تاقچه هه یکی داریم.اونو بردار.من هم که خیلی طالب بودم اون تاقچه رو رسما زیرو رو کنم رفتم سروقتش و با وضو و دست خیس به قرآن دست زدم.با کمال تعجب دیدم که دستم گِلی شد.آره،روی قرآن اونقدر گرد و خاک بود که تا به آب دستم خورد همه جاش گِلی شد.تعحب کردم.فورا یه دستمال آوردم و قرآن رو تمیز کردم.از خانمش که برام به عنوان یه خانم مذهبی و قرآنی شناخته شده بود،پرسیدم:(شما کی این قرآن رو برداشته اید؟مگه قرآن نمی خونید؟)خانمه با یه نیشخند جواب داد:(مگه کسی مرده که براش قرآن بخونیم؟!!!)این رفتار خانومه واقعا منو شوکه کرد.از نیشخندش هم واقعا ناراحت شدم.دیگه اصلا دلم نمیخواست اونجا بمونم.لباس هامو جمع کردم و به زور از دست تعارفات آشنامون خلاص شدم و به شهرمون برگشتم.دیگه هم تا پدرم میگفت برو اینو به فلانی برسون یه چند روز هم خونه ی آشنامون بمون،میگفتم:(خدا پدرتو بیامرزه،ما سفر نخواستیم،هر جا میخوای خودت برو.من خونه ی آشناهه نمیرم)

واقعا که ما چطوری میتونیم خودمون رو مسلمان بدونیم،وقتی که قرآن رو برای مجلس عزا مناسب میدونیم.حکمت خواندن قرآن اینه که ما از نعمات بهشتیان و عذاب جهنمیان آگاه بشیم و از گناه دست برداریم و به خوبی ها عمل کنیم.فایده ی قرآن خوندن چیه وقتی که ما دیگه مرده ایم و نمیتونیم به خوبی ها مون اضافه کنیم و از بدی هامون کم کنیم.چنانکه در قرآن هم اشاره شده قرآن نذر و هشدار برای ماست تا اعمالمون رو درست کنیم.و در عین هشدار،بشارت هم هست تا به خدا و بخشش و نعمات اون امید داشته باشیم و برای خوبی ها تلاش کنیم.