زنگان-کانون وبلاگ نویسان جوان زنجان

وبلاگ یافا نوشت

آدمی به دنیا که میاد، پدر و مادرش هزاران آرزو برای او دارند.
حالا خود آدمی که به سن رفتن به مدرسه می رسد آرزو کردن خودش شروع میشود.
آرزوی رفتن به مدرسه و بعد از رفتن به مدرسه و سپری شدن سالهای ابتدایی و دبستان آرزوی بزرگتری به عنوان موفقیت در دوران راهنمایی و دبیرستان در ذهن رجوع میکند.

البته در این دوران که هم زمان با سن بلوغ هم می باشد آرزوهای دیگری هم بوجود می آید و حالا دیگر آرزوها از جنس دیگری میشود همانند تعیین رشته درسی در دبیرستان و گرفتن مدرک دیپلم با معدل عالی و بعد ورود به دانشگاه.

بعد از ورود به دانشگاه هم که دیگر آرزوها،بزرگتر شده مثل فارغ ااتحصیل شدن در دانشگاه و موفقیت در دروس.

بعد از دانشگاه هم آرزوهایی همچون رفتن به سربازی ،اشتغال و ازدواج در الویت زندگی قرار می گیرد.

حالا بعد از بر آورده شدن این آرزوها و ورود به صحنه زندگی، دیگر آرزوی داشتن فرزند، بزرگترین آرزوی آدمی میشود و بعد از تولد فرزند حالا دیگر آرزوی بزرگ کردن آن و موفقیت و ازدواج آن ذهن آدم را مشغول میکند.

البته این را هم باید گفت که هر آدم دوران کودکی خود را با بازی با عروسک و اسباب بازی پشت سر میگذارد.

دوران مدرسه را با درس خواندن سپری میکند.

دوران نوجوانی و جوانی را با حضور پررنگ تر در اجتماع میگذراند و با حضور در فضاهای دوستانه سپری میکند.

دوران دانشگاه و سربازی و زندگی را هم با شدت بیشتری به فعالیت های اجتماعی می پردازد و نقش مدیریتی بیشتر ایفا می کند.

این هم باید گفت که هر انسانی به دنبال آرزوی خود است

اما تا به حال به این فکر کرده اید که چرا بعضی از ما در زندگی دچار مشکل میشویم و گرفتار مادیات دنیوی هستیم

یکی از مهمترین دلایل آن این است که بعضی ها فقط به دنبال آرزوهای خود هستند و از خدا غافل میشوند. طوری در آین آرزوها غرق میشوند که فکر میکنند همه چیز زندگی خود را از خودشان دارند در صورتی که باید گفت تمام اینها نعمت هایی از جانب خداوند متعال است.

رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرموده اند:فرزند آدم به پیری می رسد، ولی دو صفت در وجودش جوان می شود و شکوفا می گردد. یکی حرص است و دیگری آرزو.

منبع: تحف العقول، ص 56

حضرت امام علی (علیه السّلام) فرموده اند:تکیه کردن بر آرزو ابلهی و حماقت است.

منبع: غررالحکم،ص 726