زندگی در فرجه ها
وبلاگ"یا مهدی ادرکنا"نوشت
فرجه های امتحانی تنها زمانِ دانشجویی، نیست. دانشجو یعنی کسی که طلب دانش می کند. با این حال خیلی از دانشجوهای ما تنها زمان فرجه های امتحانی به یاد می آورند که باید درس خواند.
و اتفاقا اکثرا هم نمرات خوب کسب میکنند چرا که شب امتحان و فرجه های امتحانی از صبح تا شب بی وقفه درس میخوانند و مطالب در حافظه ی کوتاه مدتشان ثبت می شود.
ولی ترم بعد همان مطالب را به خاطر نمی آورند. البته خوب که فکر کنیم این روند در زندگی ما صرفا محدود به امتحانات و سال های دانشجویی نیست. اکثر ما همیشه ی خدا شب امتحانی هستیم.
دقیقا یک روز قبل از جلسه ی خواستگاری به یاد می آوریم که باید آمادگی های قبل از ازدواج را داشته باشیم.دقیقا وقتی وارد زندگی مستقل و تشکیل خانواده جدید می شویم به یاد می آوریم باید مهارتهای ارتباطی را به خوبی آموزش ببینیم.
یا وقتی مخارج زندگی را با درآمد و مدیریت خود می پردازیم، میفهمیم باید صرفه جو بود؛ نه مصرف زده. باید ساده بود نه تجملاتی و باید برای خدا و خود زندگی کرد نه حرف مردم.
وقتی نوزادی به دنیا می آید یادمان می آید که باید برای تربیت صحیحش کار کرد و باید خودمان را پیش تر و بیش تر از اینها آماده می کردیم. تربیتی که دیگر بجز خودمان آینده ی یک طفل معصوم را رقم خواهد زد. آینده ای که می تواند به خیابانها ختم شود یا به صراط مستقیم.
یا وقتی سنمان بالا می رود به یاد می آوریم زندگی محدود به دو روز دنیا نیست و باید آماده ی سفر بود.وه که چقدر شب امتحانی هستیم...
تو میتوانی قدر فرجه های زندگی را بدانی. و حتی میتوانی آن قدر مسئولیت شناس، مسئولیت پذیر، آینده نگر و دقیق باشی که از روزهای اول ترم زندگی ات به فکر معدل کل زندگی ات باشی. تو میتوانی برای خدا و خود زندگی کنی، نه برای مردم.
و....تو میتوانی از همین لحظه ی اکنون برنامه ی زندگی ات را طرح ریزی و اجرا کنی؛ پس تا دیر نشده، بسم الله.ـ
امام خمینی(ره): از جوانی به اندازه ای که باقی است استفاده کن که در پیری همه چیز از دست می رود حتی توجه به آخرت و خدای تعالی.