زنگان-کانون وبلاگ نویسان جوان زنجان

وبلاگ"اخلاق وحیانی "نوشت

...وقتى که ما به متن اسلام مراجعه مى‏کنیم مى‏بینیم نتیجه آنچه که اسلام در مورد زن مى‏خواهد، شخصیت است و گرانبها بودن. در پرتو همین شخصیت و گرانبهایى، عفاف در جامعه مستقر مى‏شود، روانها سالم باقى مى‏مانند، کانونهاى خانوادگى در جامعه سالم مى‏مانند و «رشید» از کار درمى‏آید.

گرانبهابودن زن به این است که بین او و مرد در حدودى که اسلام مشخص کرده، حریم باشد؛ یعنى اسلام اجازه نمى‏دهد که جز کانون خانوادگى، یعنى صحنه اجتماع، صحنه بهره بردارى و التذاذ جنسى مرد از زن باشد چه به صورت نگاه کردن به بدن و اندامش، چه به صورت لمس کردن بدنش، چه به صورت استشمام عطر زنانه ‏اش و یا شنیدن صداى پایش که اگر به اصطلاح به صورت مهیّج باشد، اسلام اجازه نمى‏دهد. ولى اگر بگوییم علم، اختیار و اراده، ایمان و عبادت و هنر و خلّاقیت چطور؟ مى‏گوید بسیار خوب، مثل مرد. چیزهایى را شارع حرام کرده که به زن مربوط است. آنچه را که حرام نکرده، بر هیچ کدام حرام نکرده است. اسلام براى زن شخصیت مى‏خواهد نه ابتذال.

مجموعه‏ آثار استاد شهید مطهرى، ج‏17، ص: 401