کانون وبلاگ نویسان جوان زنجان | پنجشنبه, ۲۱ فروردين ۱۳۹۳، ۰۹:۳۹ ق.ظ
در دوازدهمین روز فروردین امسال برای اولین بار پس از 30 سال، پایم به منطقه ی هور شمالی افتاد. تالابی که شمالی ترین نقطه ی رهایی عملیات خیبربود. آبراه های دل انگیزو نیزار های سر سبزی که یاد آور عملیات خیبر بودند. این منطقه را هیچوقت فراموش نکرده و نخواهم کرد. و بعضی شب ها در رؤیا ها به آنجا سر می کشم و در بیداری نیز هرگاه عملیات خیبر را تصور می کنم نا خود آگاه ان آبراه های عجیب و شگفت اور در ذهنم ترسیم می شود.
حال پس از سی سال بدون کمترین دلهره و نگرانی سوار بر قایقی شدیم و مقداری از همان راه را پیمودیم. این قایق شبیه همان قایقی بود که سی سال پیش ما را در ساحل دشمن به قعر آب های هور فروبرد . شبیه همان قایقی بود که با گلوله های داغ سوراخ سوراخ شد و در برابر چشمان دشمن برروی آب هور واژگون ماند.این آبراه به جزیره ی مجنون منتهی نمی شود و مستقیم به سوی غرب می رود وپس از سی و پنج کیلومتر سر از روستا های ساحلی الصخره و البیّضه در می آورد همانطور که سی سال پیش در شب دوم اسفند 62 برای ما اینگونه شد و ما سر از همانجا درآوردیم . البته پس از آنکه سر از آب در آوردیم. یاد همه ی آن شهیدان و آزادگان به خیر باد.