کانون وبلاگ نویسان جوان زنجان | پنجشنبه, ۳ بهمن ۱۳۹۲، ۰۷:۴۰ ق.ظ
اى محبوب دلها!
تمام هستی ام را خاک قدمت می کنم
تا شاید نظرى به جاده دلم بیندازى ،
چرا که تو آفتاب یقینى، که امید فرداها هستى،
تو بهار رؤیایى که مانند طراوت
گل سرخ می مانى و نرم و سبز و لطیفى ،
تو معنى کلمات آسمانى هستی که
دستهایش براى آمدنت به زمین دعا می کند.
اى تجسّم مهربانى!
غیرت آفتاب و جلوه زیبایى ماه تو را توصیف می کنند
و نفس آب تو رامعنى می کند
و نبض خورشید تو را وصف می کند.
خوب می دانم که تو می آیى؛
آرى تو می آیى همانطور که وعده کرده اى و آنگاه است
که کلمه انتظار را از لغتنامه ها پاک خواهیم کرد.
پس اى تمام زیبایى!
بیا تا براى همیشه فریادرس عاشقان موعود باشى
-
۰
۰
- ۹۲/۱۱/۰۳
- کانون وبلاگ نویسان جوان زنجان