زنگان-کانون وبلاگ نویسان جوان زنجان

وبلاگ" این روزها "نوشت
شبه معنویت های نوپدید؛ مجموعه ای از جریان های مدعی  معنویت است که فعالیت خود را از اوایل سال (1360)شمسی در ایران آغاز کرده اند. این جریان ها، نه تنها به جهان غرب محدود نمی شوند، بلکه در قسمت هایی از آفریقا و آسیای شرقی و به طور قابل ملاحظه ای در کشورهای چین و ژاپن و کره مشاهده می شوند. بر این اساس، آنچه در این عنوان مورد بحث قرار می گیرد، فرقه ها و شبه معنویت های نوپدید و فعالی هستند که می توان، آغاز گسترش و ترویج شان را همزمان با آغاز عصر پست مدرنیته دانست. البته در اینجا، معیار تعریف شبه معنویت های نوپدید، رویکرد محتوایی داشته و قلمرو زمانی قابل قبولی نخواهد داشت.

تجمیع و معرفی تمامی شبه معنویت ها در قالب جریان ها، روند نادرستی است که می تواند بسیاری از آنان را از دایره بحث خارج نماید. زیرا بسیاری از شبه معنویت ها، صرفاً در حد گسترش کتاب و اندیشه بوده و در تعریف جریان ها قرار نمی گیرند. اما از آنجا که أغلب شبه معنویت ها و فرقه های دینی، در دایره جریان های نوپدید قرار می گیرند، می توان همه آنها را در یک مدل مشخص شده دسته بندی نموده و برایشان تعریف کارکردی جامعی ارائه نمود.

شبه معنویت ها؛ «جریان هایی هستند که می کوشند تا فهمی سازگار با مبانی، مقتضیات و معیارهای پست مدرنیته از دین را ارائه دهند. این جریان ها تلاش می کنند تا مبانی دینی، مقتضیات و معیارهای آن را به چالش کشیده و با دعوت به معنویت پوشالی، وعده های فریبنده ای همچون ملاقات با خدا، تجربه مکاشفات عرفانی، کسب آرامش فکری و روحی، درک بی واسطه خدا در درون، ورود به عوالم معنوی، رسیدن به جهانی سرشار از عشق، صلح و دوستی، رسیدن به حقایق عالم، خلسه عرفانی، سکس عرفانی و غیره؛ انسانهای رنج دیده و آسیب پذیر را به حول خودشان جمع کرده و به دنبال منافع و مطامع شخصی و حزبی خود هستند».