زنگان-کانون وبلاگ نویسان جوان زنجان

خانواده خوب یعنی، زن و شوهری که با هم مهربان باشند، با وفا و صمیمی باشند و به یکدیگر محبت و عشق بورزند، رعایت همدیگر را بکنند، مصالح همدیگر را گرامی و مهم بدارند، این در درجه اول.

بعد، اولادی که در آن خانواده به وجود می آید، نسبت به او احساس مسئولیت کنند، بخواهند او را از لحاظ مادی و معنوی سالم بزرگ کنند. بخواهند از لحاظ مادی و معنوی او را به سلامت برسانند، چیزهایی به او یاد دهند؛ به چیزهایی او را وادار کنند،

از چیزهایی او را باز دارند و صفات خوبی را در او تزریق کنند. یک چنین خانواده ای اساس همه اصلاحات

 واقعی کشور است. چون انسانها در چنین خانواده ای تربیت می شوند، با صفات خوب بزرگ می شوند.

 با شجاعت، با استقلال عقل، با فکر، با احساس مسئولیت، با احساس محبت، با جرئت، جرئت تصمیم گیری

، با خیرخواهی، نه بدخواهی، با نجابت، خب وقتی مردم جامعه ای این خصوصیات را داشته باشند، یعنی خیرخواه

 و نجیب و شجاع و عاقل و متفکر باشند و قدرت اقدام داشته باشند، این جامعه دیگر روی بدبختی را نخواهد دید.

*منبع: مطلع عشق، محمد جواد حاج علی اکبری،نشردفتر نشر فرهنگ اسلامی،1389