زنگان-کانون وبلاگ نویسان جوان زنجان

وبلاگ"زنجان دفاع"نوشت

مصاحبه با مادر شهید عبدالله بشیری موسوی: «در منطقه شوقی(خیابان بعثت)زنجان ساکن بودیم.یک خانه قدیمی که حیاطش پر از درختهای سیب بود و بهار که می شد هوا را از عطر سیب سرشار می کرد.

سید فتاح پدر عبدالله همیشه در حال تلاش برای کسب روزی حلال بود، آهنگر بود و زنجیر برای هیئتهای حسینی درست می کرد.»

مادر از بدنیا آمدن و جوانی عبدالله می گوید:« در سال 1331 هجری شمسی بدنیا آمد، نامش را پدرش عبداللهگذاشتند، این کودک از تبار سادات ایام کودکی را سپری کرد و وارد مدرسه 15 بهمن خیابان شوقی شد، دانش آموز بسیار تیزهوش موفقی بود روزها درس می خواند و بعد از صرف ناهار به مغازه پدر می رفت و چکش برآهن گداخته می کوبید تا عصای دست پدر باشد.

با گذراندن دوره های تحصیلی بدلیل هوش و ذکاوت بالا و علاقمندی اش به خلبانی در اواخر سال 1352 به استخدام آموزشگاه نیروی هوایی ارتش درآمد و برای مصاحبه و آزمایشات خلبانی راهی تهران شد و پس از قبولی آموزش های اولیه را در پایگاه نیروی هوایی تهران طی کرد.

دوره آکادمی پرواز را طی کرد و پرواز با هواپیماهای آموزشی تی 14 و بیگ لوپپ را تجربه نمود.

بخاطر توان خوب نظامی و داشتن ضریب هوشی بالا رتبه نخست دوره را کسب کرد و نیروی هوایی او را برای ادامه تحصیل به ایالات متحده امریکا اعزام کرد.

به علت علاقه به خدمت بعد از 4 سال اقامت در امریکا به ایران  بازگشت.

عبدالله دیگر یک خلبان جوان خوش چهره و قوی هیکل بود باید برایش بفکر همسری مناسب بود، زیر بار حرفهای مادر برای ازدواج نمی رفت ولی بعد از انتخاب خانم رحمانیان توسط یکی از بستگان و پیشنهاد مادر تن به ازدواج داد.

بعد از ازدواج به پایگاه همدان می روند و در آنجا کنار پایگاه در خانه های سازمانی زندگی پر مهر و محبت خود را آغاز کردند.

روزگار به خوشی سپری می شد تا اینکه در اواخر مردادماه سال 1358 منافقین به شهر پاوه حمله می کنند مرتکب جنایاتی وحشتناک در بیمارستان می شوند و شهر را به تصرف خودشان در می آورند.ماموریت داده می شود که از پایگاه همدان سریعا یک فروند هواپیما بلند شده و برای عکس برداری و در صورت نیاز بمباران، به سمت آسمان پاوه حرکت کن و تصاویر منطقه را بگیرد. محمد نوژه و سید عبدالله داوطلب این عملیات شده و سوار بر فانتوم ایرانی به محل اعزام می شوند. محمد نوژه به عنوان خلبان و سید عبدالله به عنوان کمک خلبان از باند فرودگاه تیک آف می کنند.

خبر شهادت

محمد و عبدالله هر دو شوق پرواز عجیبی داشتند کسی نمی دانست.منافقین کور دل و گروههای مسلح که از طرف عراق حمایت می شدند در کمین بودند. گرای پرواز را داشتند و اطلاعات پرواز قبلا لو رفته و بدستشان رسیده بود.

هواپیما که به محل مورد نظر می رسد و عکس برداری می کند موقع برگشتن مورد اصابت گلوله پدافند هوایی منافقین قرار گرفته و سقوط می کند. با شنیدن خبر شهادت سید عبدالله پدر و برادرانش و تعدادی ازنزدیکان به پایگاه کبودرآهنگ برای گرفتن پیکر او می روند.

شهید را با بالگرد به زنجان می آوردند در خیابان فرودگاه مراسم استقبال با ادعای احترام به شهید از طریق یگان تشریفات نظامی انجام می شود، مردم از بیشتر روستاهای اطراف زنجان برای مراسم تشییع آمده بودند.

شهید موسوی اولین شهید قبل از جنگ تحمیلی به شمار می رفت، مراسم انجام شد و پیکر پاکش در مزار پایین در آغوش خاک قرار گرفت.

به پاس ارج نهادن به این دو شهید نام پایگاه هوایی به نام شهید محمد نوژه تغییر کرد.

روحشان شاد و راهشان پر رهرو باد.

نویسنده : عصر زنجان