زنگان-کانون وبلاگ نویسان جوان زنجان

وبلاگ"نخلستان "نوشت 

میگن خنده بر هر دردی درمانه ولی همیشه نه و هرجا هم نه. میدونین چرا میخوام این قانون کلی ابن سینا و سایر حکیم باشی ها حتی یانگوم بزرگ رو نغض کنم؟ چون این خندیدن بهانه ای شده دست بعضی که دارن یه همه چیز ملت می خندن.

تو دولت دکتر روحانی سیاست خارجی با راهبرد خنده کن و غالب شو داره پیش میره . خدا کنه تو خنده هاشون زیاده روی نکنن که باعث بشه گریه کنن. آخه دکترا میگن وقتی آدم می خنده غده های اشک چشماش تحریک می شه و قطرات اشک که بهش اشک شوق می گن سرریز می شه. و قطرات عین حلقه های زنجیر به هم گره می خوره. گاهی هم از خوشحالی زیادی که طرف یا طرفین دارن به گریه می افتن.

 یه زره که فکر می کنم میبینم همه چی از روی حساب و کتابه و باید برا خندیدن هم ترازویی باشه تا زیاد نخنده تا دیگران بهش نخندن. دیروز اوباما وقتی با ارباب اسرائیلیش صحبت می کرد می گفت هنوز گزینه جنگ علیه ایران روی میزش هست. و ایران از ترش تحریم (البته منظورش دولت روحانی بود. چون ما مردم دیگه تابوی آمریکایی وبت اسراءیلی رو با تبر بزرگ انقلاب و خون پاک شهدا شکوندیم و شکستشون دادیم و ازشون واهمه ای هم نداریم ) اومده و پاشو پیش کشیده. نگو که اینجمله برا همکف سازی ترازوی دکتر روحانی بوده و می خواسته اونا از شوق حلیم به دیگ نیوفتن و ارزش دیگه ای نداشته. اینجاست که میگن فلسفه خوبه.