زنگان-کانون وبلاگ نویسان جوان زنجان

وبلاگ مرغابی امام زمان نوشت

سلام ، سلام بر اذان گوی مصلای حسین .سلام بر علی اکبر(ع) ، جوانی که هم در خلقت هم در اخلاق و هم در گفتار شبیه پیامبر بود.

جوانی که مانند تیری که از کمان رها شده به سوی میدان می رود . جوانی که از همه دل کنده و می خواهد نشان دهد که برای رسیدن به شهادت پوست در بدنش نمی گنجد .

وای ، وای بر یزیدیان و کوفیان که به او هم رحم نکردند.

و چه خوب نجوا می کند حسین (ع) با پسرش :

فرزندم چه کسی دهانت را مانند قلبم پر خون کرده است .

چه کسی لاله من را برگ برگ نموده است .

چه کسی زخم بر بدنت نهاده است  طوری که من جایی برای بوسه زدن بر آن پیدا نمی کنم.

چگونه بدن تو را بلند کنم در حالی که بدنت پاره پاره شده است .

ای یوسف کنعان !ای زیبای من! ای اذان گوی مصلای من! ای رهبر دانشکده نینوای من !

گمان نکن که تو را تنها خواهم گذاشت طولی نخواهد کشید که همدیگر را ملاقات خواهیم کرد .