نکاتی در مورد بعضی از هیئات مذهبی ( 2 )
وبلاگ"بنده نامه "نوشت
آسیب شناسی مذهبی مقولۀ سختی است.خصوصا در جایی مثل عزاداری و هیئات مذهبی که با احساسات عمیق شیعیان گره خورده است.از یک طرف باید مواظب باشی ، تیشه به ریشه عزاداری ها نزنی و به جای آفت زدایی ، کلّ درخت را ازجا نکنی ! بایستی آرام و با احتیاط پا گذاری تا با تندی و وقت نشناسی ات ، منّاع الخیر نشوی.چرا که اشتباهها در این موارد و بی جا و بی دلیل سخن گفتن ، راه را بر مصلحان و آسیب شناسان دیگر هم می بندد !
ازیک طرف هم باید به نحوی ، گره های کور را نشان دهی که دست آویزی به دست بعضی از روشنفکرانی که دین و مذهب را فقط در ذهن و فکر می بینند ندهی و با آنان در این مورد همراه نشوی ! روشنفکرانی که به اشتباه جایی را برای احساسات و هیجانات مذهبی در دینداری قرار نداده اند و آن را بیهوده می دانند.!
ودر اخر اینکه از ملامت و طعنه و بدزبانی متعصّبانی که از دین ، چهره ای کاریکاتوری ارائه می دهند و با نام دین و مذهب و امام حسین و عزاداری هر حرکتی راانجام داده و هر فکری را تزریق می کنند ، نهراسی ! و صحنه نقد درون دینی را ترک نکنی !
و همینطور نباید با منتقدان ، برخوردی به مانند تخریب گران کرد.و نباید به بهانه اینکه ( در مجالس اهل بیت فقط ائمه می دانند چطور رفتار کنند !!! و خودشان حافظ عزاداری ها هستند ! ) زبان خیرخواهان را بست ! چرا اگر ناصحان ناقد از گردونه خارج شوند کار به دست افرادی می افتد که از دین فقط بعضی قسمت هایش را باور دارند و می فهمند ! و فکر و عقاید خود را مصون از هراشتباه و خطا می دانند!
البته طبیعتا شخصی می تواند نقدی صحیح داشته باشد که با هیئات مذهبی حشر و نشر داشته و نقاط غیر صحیح را به عینه میبیند و لمس می کند و نباید با گفته های دیگران دست به آسیب شناسی زد .
* از شماره بعدی بحث آسیبها و انحرافها خواهد بود .
