زنگان-کانون وبلاگ نویسان جوان زنجان

وبلاگ آپاندیس قلم نوشت

برای خوندش دوست دارم وقت بذاری و فکر کنی![منبرک انتخاب دین!]شتباهِ افتضاح بهتر از انتخابِ دیکتاتوری...!

داشتم خودم رو سرزنش می کردم که چرا چند روزه هیچ پستی نذاشتم که یهویی به ذهنم خطور کرد یه بحثی از شهید مطهری رو در مورد «انتخاب راه و آزادی» خدمتتون تقدیم کنم:

ببینید! اینکه بزرگان می فرمایند که: نباید شخصی رو برای قبول کردنِ دینِ خاصی مجبور کرد، منظورشون این نیست که بقیۀ ادیان و مسلک ها حقّ یا حجّته!
حرف سرِ اینه که باید برای آزادیِ آدما تویِ انتخابِ دین ارزش قایل شد و مبادا که انگ و برچسبی زده بشه و الفاظِ آلرژی زایِ بی موقعِ «حرام و جایز نیست و کافر و مرتد و مفسد و...» گفته بشه!
چون خداوکیلی سرِ هر مسأله ای وقتی پایِ اجبار میاد، آدم هنگ می کنه و یه جوری می خواد از زیرِ قضیه دَر بره! و تاریخ برایِ هممون ثابت کرده که اجبار هیچ وقت ثمرۀ خوبی برامون نداشته! اصلاً انسانی که اختیار نداشته باشه، از دایرۀ آدمیزاد جماعت خارجه!
.
شهید مطهری تویِ مجموعه آثار، ج1 (عدل الهى)، ص277 می فرماد که:
«درست است که در دین، اکراه و اجبارى نیست؛ «لا إِکْراهَ فِى اَلدِّینِ»، ولى این سخن به این معنا نیست که دین خدا در هر زمانى، متعدد است و ما حق داریم هر کدام را که بخواهیم، انتخاب کنیم؛ چنین نیست. در هر زمانى، یک دین حق وجود دارد و بس. هر زمان پیغمبر صاحب شریعتى از طرف خدا آمده، مردم موظف بودهاند که از راهنمایى او استفاده کنند و قوانین و احکام خود را چه در عبادات و چه در غیر عبادات، از او فراگیرند؛ تا نوبت به حضرت خاتمالانبیاء رسیده است. در این زمان، اگر کسى بخواهد به سوى خدا راهى بجوید، باید از دستورات دین او راهنمایى بجوید.»
.
اما اون چیزی که برایِ امشبت دارم جملۀ دیگه ای از شهید مطهری هستش که انصافاً جایِ تأمل داره! ایشون تویِ یادداشت هاش، جلد1 صفحۀ 208 می فرماد که:
«معتقدیم اگر بشر راه و هدف خود را با آزادی انتخاب کند؛ هرچند صدی، پنجاه و یک (51%) بلکه صدی، نود و نه و نیم (99/5%)، اشتباه کند، ترجیح دارد بر اینکه دیکتاتور، ولو دیکتاتور صالح، صد درصد مصلحت او را برای او انتخاب کند.»
______________________________
پ ن:
 فتأمل که جای تأمل بسیار است!