زنگان-کانون وبلاگ نویسان جوان زنجان

وبلاگ طلبه جوان نوشت

این مواضع بر می گردد به یک و نیم سال پیش ؛ زمان تبلیغات انتخاباتی نامزدهای ریاست جمهوری که هر کدام با توجه به تفکرات و پیشینه سیاسی خود تحت حمایت گروه و جناح خاصی قدم به میدان گذاشته و کار خود را در عرصه انتخابات ریاست جمهوری آغاز کرده بودند!اصلاح طلبان با سردمداری آقای عارف از همان ابتدا شعار نزدیکی به غرب و مخصوصا آمریکا را سر می دادند که البته قبل از انتخابات هم اشخاصی مانند آقای کواکبیان اصلاح طلب که معلوم نبود در انتخابات تأیید صلاحیت می شود یا نه؛ کار خود را شروع کرده بود و حتی در شعارهای تبلیغاتی خود می گفت که شش ماه بعد از انتخاب شدنش به ریاست جمهوری با آمریکا رابطه برقرار خواهد کرد!!!

پس از همان ابتدا مشخص و مانند روز همه چیز روشن بود که اصلاح طلبان بعد از هشت سال و بعد سال هایی که موسوم به دوران اصلاحات بود و گردش 180 درجه ای به سمت غرب داشتند و اتفاقا در آن زمان از سوی جناب بوش، رئیس جمهور وقت آمریکا مورد ملاطفت قرار گرفته و « محور شرارت در منطقه » نام گرفتند و ما نیز به تبع آنها محور شرارت شدیم؛ تنبیه نشده و باز هم دوست داشتند تا بار دیگر اقبال خود در نزدیکی به سمت غرب و خصوصا امریکا را امتحان کنند ! اما بخت با جناب عارف یار نبود و به سبب عدم محبوبیت، ایشان مجبور به کناره گیری شدند و با توجه به کثرت اصول گرایان و سردرگمی این طیف؛ جناب دکتر حسن روحانی به ریاست جمهوری انتخاب شد.

حتما همه شما هم مانند بنده خاطرات سال قبل را در ذهن دارید و با مرور این مقاله آن خاطرات بیشتر در ذهن شما خودنمایی خواهد کرد ؛ همان خاطرات حضور دکتر روحانی در نیویورک و جنجال های پیش آمده در آن که رهبر انقلاب نیز از بروز چنین حوادثی ابراز نارضایتی کردند! همان ماجرای گفتگوی تلفنی پریزیدنت روحانی و اوباما و سخنرانی ها و دیدارهای جناب روحانی که با هدف جلب توجه و اعتماد غرب در مقابل سخنان چالش برانگیز آنها سخنانی به مانند سکوت بر زبان جاری کرد و در پاسخ آنها یک موضع گیری قدرتمندانه انجام نداد! به امید اینکه رابطه میان ایران و آمریکا تصحیح شده و روابط گرم تر شود و این تحریم ها نیز کاهش یابد که در طول یک سال گذشته اثرات این رفع تحریم !!!!!!!!!!! و گردش به سمت غرب را به وضوح مشاهده کردیم که از جمله اثرات آن بیش از 13 بار تهدید به حمله نظامی و افزایش لیست تحریم شرکت ها و اشخاص ایرانی بود !!

امسال نیز جناب روحانی مانند سال گذشته بعد از یک تابو شکنی 36 ساله بعد از تاریخ انقلاب با « دیوید کامرون » نخست وزیر انگلیس دیدار کرد ؛ دیداری که بیشتر شبیه به یک تئاتر نمایشی بود تا یک دیدار سیاسی!! دیداری که انگلیس از آن به عنوان یک نمایش رسانه ای و استفاده از نام ایران بهره های فراوانی برد که البته روزنامه های اصلاح طلب هم با دستپاچگی تمام مانند دیدار سال قبل جناب طریف با جان کری، این دیدار را آرزوی دیرینه آنها بود تیتر اول روزنامه های خود کردند! ولی این نزدیکی دوباره به غرب از سوی جناب روحانی باز هم نتیجه مثبتی نداشت و تنها چند ساعت بعد از این دیدار؛ دیوید کامرون در سخنرانی خود در سازمان ملل، ایران را کشوری حامی تروریست، ضد حقوق بشر و کشوری در صدد ساخت بمب هسته ای معرفی کرد که تکرار همان مواضع قبلی و بلکه شدیدتر از آن بود ! ولی جالب تر اینکه دکتر روحانی که چند ساعت بعد از نخست وزیر انگلیس سخنرانی کرد نه نامی از انگلیس و آمریکا آورد و نه موضعی مقتدرانه در برابر آنها اتخاذ نمود و فقط به گفتن چند سخن کلّی و فراگیر اکتفا کرد در حالی که شاید نزدیک به 80 درصد سخنان دیوید کامرون با استفاده از لفظ صریح ایران و محکوم کردن آن بود ...!! جناب روحانی که ابراز تمایل نیز کرده اید تا دوباره سفارت های انگلیس و ایران بازگشایی شود، آیا تا به حال کم ضربه از این روباه پیر خورده ایم؟ رجوع به تاریخ هم چیز خوبی است تا مشخص شود چندین درصد از بدبختی های این ملت از سوی همین انگلیس شیطان صفت بوده است !!! پس دیگر دست دوستی چرا ؟ ... ضمنا هنگام دست دوستی با آنها مراقب انگشتان خود باشید !!

دکتر روحانی ! بارها ثابت شده است که تنها با مقاومت می توان در برابر آنها ایستادگی کرد همانند دوران دفاع مقدس یا به قول معروف « مقاومت، رمز پیشرفت »

خودم نوشت:

کاش به جای اینکه دستی بالای دست بود ؛ دستی توی دست بود ... !!!